آپارتمانهای نقلی امروز حیاط ندارند ولی با کتاب و صندلی و دیوار هم که توی هر خانهای هست، میشود ورزش کرد اگر اهل تماشای تلویزیون یا دنبال کردن اخبار روزنامهها باشید، حتما آمارهای نگرانکننده فقر حرکتی بین کودکان ایرانی، به گوشتان خورده است. خمیدگی پشت، ضعف عضلات، چاقی، دیابت و…، همه و همه، نتیجه مشکل سادهای به نام کمتحرکی است که در سالهای اخیر، به دلیل کوچک بودن محیط زندگی، نبود فضای مناسب بازی و ورزش برای کودکان، گرایش بیرویه بچهها به استفاده از بازیهای رایانهای، نشستن پای برنامههای تلویزیونی و…، ایجاد و به دلیل ناآگاهی والدین، تشدید شده است.
هرچند قرار نیست همه بچهها، ورزشکار حرفهای باشند و نباید چنین انتظاری از آنها داشت، ولی عادت دادن بچهها به داشتن تحرک و فعالیت بدنی متوسط، ضامن سلامت آنها در بزرگسالی و ارتقای سطح سلامت در جامعه خواهد بود.
برخی از این گونه فعالیتها شبیه به آن فعالیتهایی هستند که در برنامه های آموزشی عادی یا برنامه های تربیت بدنی مورد استفاده قرار میگیرند. فعالیتهای حرکتی به ویژه در بخشی از برنامه های تحصیلی اوایل کودکی سودمند هستند.
کودک بر روی تخته باریکی که چرخهای کوچکی به آن متصل است حرکت میکند. به این شکل که بر روی شکم روی تخته میخوابد یا با زانو یا ایستاده روی آن حرکت میکند. سطح حرکت میتواند صاف یا شیبدار باشد.
از کودک خواسته میشود روی یک پا لی لی کند و بعد پای خود را عوض کند. از الگوهای موزون استفاده کنید: چپ، چپ، راست، راست یا چپ، چپ، راست یا راست، راست، چپ.
اگر کودک در پرتاب کردن وگرفتن توپ لاستیکی مشکل داشته باشد میتوان از توپ پارچه ای استفاده کرد.
کودکان باید در مسیرهای گوناگون حرکت کنند در حالی که اشیا را حمل میکنند. اشیایی مثل توپ را داخل یک جعبه در طول مسیر بیندازند یا چشمها را بر بخشهای مختلف اتاق متمرکز کنند و در این حالت حرکت کنند.
متخصصان تنها راه برای بالا بردن مهارت حرکتی درشت را بازیهای حرکتی میدانند. فعال ماندن به وسیله تمرین مهارتهای حرکتی درشت میتواند به کودکتان کمک کند که چاق نشود و غیرفعال باقی نماند.